LIST PASTERSKI ARCYBISKUPA METROPOLITY KATOWICKIEGO
NA I NIEDZIELĘ ADWENTU
27 listopada 2016 r.


Drodzy Diecezjanie! Bracia i Siostry!

1. W uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata zamknęliśmy II Synod Archidiecezji Katowickiej. Był on znaczącym wydarzeniem w życiu naszego lokalnego Kościoła. Na synodzie przeplatały się ze sobą tradycja i współczesność, praktyka diecezjalna i nowe wyzwania. Prace nad ostatecznym kształtem dokumentów synodalnych trwały cztery lata; dziś stanowią one duszpasterską pomoc na teraźniejszość i przyszłość naszej archidiecezji. Serdecznie dziękuję wszystkim, którzy włączyli się w prace synodu: członkom parafialnych zespołów synodalnych i poszczególnych komisji oraz tym, którzy zostali powołani na synod i uczestniczyli w sesjach plenarnych. Bóg zapłać wszystkim, którzy w II Synodzie uczestniczyli duchowo, wspierając go swoją modlitwą.

2. W minioną niedzielę papież Franciszek zamknął drzwi święte Bazyliki św. Piotra w Rzymie i zakończył Rok Miłosierdzia w całym Kościele powszechnym. Celem jubileuszu było wzmocnienie wiary w Boże Miłosierdzie i zawierzenie mu swego życia. W tym czasie doświadczyliśmy wielu szczególnych łask. Trudno jest nawet podsumować ogrom tego duchowego dobra, ponieważ wiele religijnych przeżyć dokonało się w konfesjonale, w czasie liturgii, na pielgrzymim szlaku, w osobistej modlitwie.
Nadzwyczajny jubileusz został zakończony, nie może jednak skończyć się wraz z nim praktyka uczynków miłosierdzia względem ciała i duszy. Bądźmy zawsze miłosierni jak Ojciec nasz jest miłosierny. A nasze serca niech wypełniają radość i wdzięczność za to, co Bóg bogaty w miłosierdzie uczynił w życiu każdego i każdej z nas. Bądźmy też wdzięczni za przypomnienie, że jesteśmy pielgrzymami; zmierzającymi już nie tyle do bramy miłosierdzia, ile wędrującymi ku wiecznemu Jeruzalem – do Domu Ojca!

3. Bracia i Siostry! Wraz z dzisiejszą niedzielą otrzymujemy dar nowego roku liturgicznego, w którym „Kościół odsłania całe misterium Chrystusa, począwszy od wcielenia i narodzenia aż do wniebowstąpienia, do dnia Pięćdziesiątnicy oraz do oczekiwania błogosławionej nadziei i przyjścia Pana” (KL 102).
Te zbawcze czyny Jezusa Chrystusa przypominamy sobie, ilekroć podczas Eucharystii wypowiadamy wyznanie wiary. W czasie każdej Mszy św. uobecniamy i przeżywamy nade wszystko tajemnicę zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, który
w wieczerniku wyposaża swoich uczniów na drogę; daje im Ducha Świętego i poleca, by szli i głosili Dobrą Nowinę: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię” (Mk 16,15). Wybrzmiewa to także w słowach liturgicznego rozesłania: „Idźcie w pokoju Chrystusa”. Ten sam Duch, który uczynił nas dziećmi Bożymi, pobudza nas do ewangelizacji. W chrześcijańskim powołaniu mieści się również misja. Uczestnicząc w życiu Kościoła, powinniśmy stale powtarzać za Izajaszem: „Oto ja, poślij mnie!” (Iz 6,8).

4. „Idźcie i głoście!” – tak brzmi hasło nowego, rozpoczynającego się dziś roku liturgicznego i duszpasterskiego. Misja głoszenia jest naszym indywidualnym i wspólnotowym obowiązkiem. Wszyscy jesteśmy zaproszeni do apostolskiego zaangażowania. Człowiekowi, który spotkał na swej drodze Jezusa i uwierzył sercem, obce są obojętność i bierność. Bliskie jest mu natomiast pragnienie, by głosić Ewangelię wszelkiemu stworzeniu, by także inni poznali prawdziwego Boga i drogę zbawienia. Polecenie: „Idźcie i głoście” zawiera w sobie wezwanie do aktywności, do działania, do włączenia się w głoszenie Ewangelii. Na mocy chrztu świętego jesteśmy powołani, by być w swojej codzienności misjonarzami i apostołami. Zaś miejscem głoszenia Dobrej Nowiny są nie tylko parafia, rodzina, szkoła, ruchy i stowarzyszenia apostolskie, ale także media oraz cała przestrzeń publiczna. Wszędzie potrzeba świadków Chrystusa, a potrzebny jest każdy – zarówno duchowni, osoby życia konsekrowanego, jak i wierni świeccy.

5. Bracia i Siostry! W podjęciu wezwania do głoszenia Ewangelii pomogą nam dokumenty II Synodu Archidiecezji, w których synod zebrał to, co Duch mówi naszemu lokalnemu Kościołowi. Dokumenty te dotarły już do każdej parafii, są również dostępne w internecie. Wzywam zatem parafialne rady duszpasterskie, ruchy i stowarzyszenia do podejmowania zadań zaleconych w synodalnych dokumentach. Ze świadomością wspólnej odpowiedzialności za Kościół powinniśmy wszyscy włączyć się teraz w ich realizację!
Trzeba pamiętać, że dziś od każdego z nas zależą losy Ewangelii. Musimy iść i głosić. Nie trzeba nawet wychodzić ze swego środowiska, bo w każdym środowisku rodzinnym i społecznym potrzebni są świadkowie, którzy nie tyle powtarzają słowa Ewangelii, ile według nich żyją. Ta forma świadectwa jest dziś najbardziej potrzebna i oczekiwana. Polega ona na ukazywaniu obecności Chrystusa własnym życiem, poprzez pełnienie codziennych obowiązków i podejmowanie konkretnych decyzji zgodnie z Ewangelią. We wszystkich środowiskach potrzebni są dzisiaj przede wszystkim wiarygodni świadkowie. Chrystusowy uczeń nigdy nie jest biernym i obojętnym obserwatorem wydarzeń, lecz czuje się odpowiedzialny za przemianę rzeczywistości społecznej, politycznej, ekonomicznej i kulturowej. Zachęcam Was i proszę, abyście w tym duchu przeżywali rozpoczynający się Adwent. Niech będzie on czasem czuwania i zaangażowania.

6. Wykorzystajmy czas Adwentu na to, aby wznieść nasze serca ku Jezusowi, tak by noc Jego narodzenia mogła przemienić nas i naszych najbliższych.
Święty Paweł wzywa: „Odrzućmy uczynki ciemności. Żyjmy przyzwoicie: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości”. Te stanowcze słowa apostoła, wzywające do odrzucenia zła, są zaledwie programem minimum, a trzeba programu maksimum, który zawarty jest w kolejnym zdaniu: „Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom”. Trzeba podjąć trud upodobnienia się do Chrystusa!
Niech ten czas nie wyczerpuje się wyłącznie w zewnętrznych przygotowaniach i w manii zakupów! Przecież w minioną niedzielę wybraliśmy Jezusa Chrystusa na swego Króla i Pana, więc naszą powinnością jest budowanie przestrzeni Jego
królestwa: królestwa prawdy i życia, królestwa świętości i łaski, królestwa sprawiedliwości, miłości i pokoju.
Budujmy więc taką właśnie przestrzeń, świadomi, że zbliża się dzień Syna Człowieczego, który będzie dniem naszego sądu. Jezus wzywa każdą i każdego z nas: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie” (Mt 24,42).
Jak mamy się przygotować na to powtórne przyjście Pana? Jakiej czujności i gotowości potrzebujemy w okresie Adwentu? Chodzi o to, by każdego dnia żyć dla Boga! Modląc się, rozważając Pismo Święte i przyjmując łaskę miłosierdzia w sakramencie pokuty, możemy codziennie chodzić „Jego ścieżkami” i otwierać się coraz bardziej na Boga, który jest i który przychodzi!
W Adwencie nie przygotowujemy się jedynie do obchodów wydarzenia, które miało miejsce w przeszłości – przyjścia Jezusa na świat dwa tysiące lat temu. Pragniemy, by przyszedł On do naszych serc już dzisiaj. Dlatego w adwentowe dni wołamy: „Marana tha… Przyjdź, Panie Jezu” (Ap 22,20). Niech to wołanie rozbrzmiewa w naszych sercach.
Święty Jan Paweł II, stojąc niegdyś przed obliczem Jasnogórskiej Pani, wyjaśnił znaczenie słowa „czuwam”:
„Czuwam – to znaczy, że staram się być człowiekiem sumienia. Że tego sumienia nie zagłuszam, nie zniekształcam. Nazywam po imieniu dobro i zło, a nie zamazuję. Wypracowuję w sobie dobro, a ze zła staram się poprawić, przezwyciężyć je w sobie (…) Czuwam – to znaczy dalej: dostrzegam drugiego. Nie zamykam się w sobie, w ciasnym podwórku własnych interesów” (por. rozważania Jana Pawła II przed Apelem Jasnogórskim, 18 czerwca 1983).
W świetle tych słów świętego papieża zapytajmy siebie samych: Czy nasze życie jest czuwaniem? Czy jesteśmy ludźmi sumienia? Czy dostrzegamy potrzebujących, wykluczonych? Na te proste pytania trzeba dać jasne, przekonujące odpowiedzi, które mają rangę świadectwa!

7. Drodzy Diecezjanie! Wraz z Adwentem w wielu parafiach naszej archidiecezji rozpoczyna się wizyta duszpasterska zwana „kolędą”. Jej treścią jest przede wszystkim wspólna modlitwa, błogosławieństwo rodzin, mieszkań i domów, a także rozmowa. Niech przedmiotem tej rozmowy stanie się temat nowego roku duszpasterskiego: „Idźcie i głoście”, czyli sprawa zaangażowania wszystkich parafian w dzieło ewangelizacji, w tym także w realizację wskazań II Synodu Kościoła katowickiego.

Błogosławieństwo, które wnoszą do Waszych rodzin Wasi duszpasterze, pragnę wesprzeć znakiem pasterskiego błogosławieństwa i dziś je wypowiedzieć:

Niech Was i Wasze rodziny błogosławi Bóg Ojciec i Syn, i Duch Święty!

† Wiktor Skworc
ARCYBISKUP METROPOLITA
KATOWICKI

Parafia Kokoszyce

Parafia Rzymsko-Katolicka
 Niepokalanego Serca Maryi
w Kokoszycach
ul. Pałacowa 5, 44-373 Wodzisław Śląski
tel. 032 456 21 74

Konto Bankowe PKO BP o/Rybnik

08 1020 2472 0000 6702 0019 6238

 

Msze święte
- poniedziałek, środa 7.00
-  wtorek,czwartek piątek 17:00
sobota 16:00
- niedziele 7:00,9:00,10:30,16.00

Gościmy na stronie

Dziś 121

Wczoraj 1726

Tydzień 3714

Miesiąc 22035

Ogółem 1310172

Currently are 23 guests and no members online

Kubik-Rubik Joomla! Extensions