W Roku Wiary musimy bardzo mocno uświadomić sobie prawdę, że chrzest jest znakiem naszej chrześcijańskiej tożsamości, przypomina o tym, że należę do Chrystusa. „Chrzest jest sakramentem wiary” – czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego (n.1253). Muszę pamiętać, że wiara jest moją osobistą i głęboką relacją, więzią z Chrystusem. Kiedy mówię, że jestem ochrzczony, to czy daję świadectwo o mojej przynależności do Chrystusa.

Czy moja rodzina jest środowiskiem wiary, miejscem, gdzie moja wiara pogłębia się. „Chrzest jest źródłem nowego życia w Chrystusie; z niego wypływa całe życie chrześcijańskie” (KKK n. 1254). „Aby mogła rozwijać się łaska chrztu, potrzebna jest pomoc rodziców. Na tym polega także rola rodziców chrzestnych, którzy powinni być głęboko wierzący, a także zdolni i gotowi służyć pomocą nowo ochrzczonemu, zarówno dziecku, jak dorosłemu, na drodze życia chrześcijańskiego” (KKK n. 1255).
Wybór imienia dla dziecka to także znak świadomie przeżywanej wiary, to odwołanie się do świętego patrona. Bóg wzywa każdego po imieniu. Imię każdego człowieka jest święte. Imię jest ikoną osoby. W Królestwie niebieskim zajaśnieje w pełnym blasku tajemniczy i niepowtarzalny charakter każdej osoby naznaczonej Bożym imieniem.
Słuchając dzisiejszej Ewangelii o chrzcie Jezusa, sam muszę zadać sobie podstawowe pytanie: co znaczy, że jestem chrześcijaninem? Kim dla mnie jest Jezus? Jakie miejsce Jezus zajmuje w moim życiu, w moim domu, który jest domem chrześcijańskim.